Süleyman

Süleyman (Arapça: سليمان, sulaymān; İbranice: שלמה, Şlomo veya Şelomo; Latince: Salomone, Yunanca: Σολωμών, İngilizce: Solomon, Fransızca: Salomon, Almanca: Salomo), Kral Davut'un oğlu ve İsrail Krallığı'nın üçüncü kralı. Kudüs kentindeki büyük tapınağı inşa etmiştir. Kuran'da nebi (peygamber) olarak zikredilir. Hıristiyan inancında yasa koyucu ve kral olarak saygı görür.
Musevi Kutsal Kitabı'nın Ezgiler Ezgisi, Vaiz ve Özdeyişler kitapları Süleyman tarafından yazılmış kabul edilir. Din dışı tarihte, Süleyman'ın MÖ 970 - 928 yıllarında kral olduğu kabul edilir.
İbranice שלמ kökünden gelen Şlomo adı, kelime anlamıyla "barış yapan" demektir. Arapça selim, selamet ve islam sözcükleriyle kökdeştir.

Tevrat'ta Süleyman

Eski Ahit'te Süleyman'ın öyküsü 1. Krallar kitabının ilk 11 bölümünde ve 2. Tarihler kitabının ilk 9 bölümünde anlatılır

Dini kaynaklara göre Süleyman Kudüs yakınlarındaki Gazze şehrinde doğdu. Davud'un on dokuz kadar oğlu vardı ama Tanrı Davud'un oğulları arasından Süleyman'ı kendisine varis kıldı. Ayrıca dünyaya gelmiş en zengin insan ve peygamber

Kur'an'da Süleyman

İslam kaynaklarına göre Süleyman'ın kuş dilini bildiği, rüzgara ve hayvanlara ve cinlere hakim olduğu açıklanmaktadır. Kur'an'da Neml ve Sebe surelerinde kıssası anlatılır. Saba Melikesi Belkıs müslüman olmuş, Hüdhüd adlı bir kuştan bahsedilmiştir. Cinler, Süleyman'ın emriyle abideler yapmıştır. Süleyman peygamber, asasına dayanır halde öldüğü anlaşıldıktan sonra defnedilmiş, bu ayetle cinlerin gaibi bilemeyecekleri kanıtlanmıştır. Süleyman'ın mührü, edebiyatta kullanılan bir alegoridir. Mühründe İsmi azam yazılıdır.