Mehdi

Mehdi (Arapça: المهدي‎ al Mahdī), Müslümanlar tarafından ahir zamanda Dünyaya geleceği ve dünyada İslam'ı hakim kılacağına inanılan kişidir. Kuran'da ismi geçmez.Hem Sünni hemde Şii mezhebindede inanılmaktadır. Şiilere göre Mehdi daha önce yaşamış ve kuyuda kaybolan bir çocuktur ve birgün tekrar dönecektir.

Kelime Anlamı

Mehdi kelimesi, "hidayete eren ya da hidayete vesile olan" anlamlarına gelmektedir.

Harfiyen "kendisine rehberlik edilen" demek olup, bütün istikametler (yol göstermeler) Allah'tan geldiği için, kelime nihayet kendisine Allah tarafından yol gösterilen, yani hususi ve şahsi bir tarzda Allah'ın hidayetine nail olan manasını almıştır.

Tarihte İbrahim Peygamber´e, Muhammed Peygamber´e, Dört Büyük Halifeye ve Abbasiler'in 34. halifesi olan Nasır'a Mehdi denilmiştir.

Mehdi, İslam inancına göre deccalin olduğu bir zamanda gelecek ve deccale karşı savaşacak. Hz. İsa tekrar yeryüzüne inince onun yanında olup deccali yenmesine yardım edecektir. Deccal Hz. İsa(Mesih)'yla savaştığında daha fazla güç olanağı olmasına rağmen yenilecektir. Bir rivayete göre Mehdi'nin babası Hz. İsmail'in (Hz. Muhammed(sav)'in) soyundan, annesi ise Hz. İshak'ın, (Hz. İsa'nın) soyundan olacaktır.(tirmizi, sahih). Aynı zamanda 12. İmam, Mehdi'dir.

Ehli Sünnet Kaynaklarından Mehdi İle İlgili Hadisler

(Ehl-i beytimden bir zat yeryüzüne hâkim olmadıkça kıyamet kopmaz. Onun alnı açıktır, kemer burunludur. Yeryüzü zulümle dolu iken, o, dünyayı adaletle doldurur. İdaresi yedi yıl sürer.) [Müslim]

-"Ümmetim yağmur gibidir, sonu mu, yoksa başlangıcı mı hayırlıdır, bilinmez. Evveli ben, ortası Mehdi ve sonu Mesih olan bir ümmet, asla helâk olmaz." Enes radıyallahu anh. Tirmizî

-(Mehdi bendendir, yeryüzünü hak ve adaletle doldurur.) [Ebu Davud]

(Mehdi ehl-i beyttendir. Allahü teâlâ onu bir gecede olgunlaştırır.) [İbni Mace, İ.Ahmed]

(Mehdi benim soyumdandır.) [İbni Mace]

(Mehdi evladı Fatıma’dandır.) [Ebu Davud, Hakim]

-Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu: Mehdi, benim Ehli Beytim'den ve evladı Fatımadandır. Ravi: Hz. Ümmü Seleme (r.anha)

-Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu: Mehdi Bizdendir. Ey Ehli Beyt! Size müjdeler olsun. Allah (z.c.hz.)'leri onu bir gecede ihraz eder. (Olgunlaştırır.) Ravi: Hz. Ali (r.a.)

-Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu: Nasıl helak olur bir ümmet ki, evvelinde Ben, sonunda Meryem oğlu İsa (a.s.) ve ortasında da Ehli beytimden Mehdi vardır. Ravi: Hz. İbni Abbas (r.anhüma)

-Ümmü seleme (r.a)şöyle demiştir: Rasûlullah (saa.)'i şöyle buyururken işittim: "Mehdî benim ailemden, Fatima'nın oğullarındandır." - (Mehdi peygamber değil bir Allah aşığıdır.Son Peygamber Hz. Muhammed (sav)'dir. Ondan sonra yeryüzüne peygamber gelmeyecektir. Ayrıca Mehdi, deccal ve de dünyadaki elit güçler (yani deccale hizmet edip onun için dünyayı kargaşaya boğan güç(!) odakları)

Mehdi İnancı

Sünnilik'te:

Kıyamete yakın dönemde zulüm ve adaletsizliğin her tarafı kapladığı bir zamanda gelip yeryüzünü adaletle dolduracağı ve İslâmı hâkim kılacağı söylenen Ehl-i beyt'ten birisi.

Keysanîlik'te:

Şiiliğin ilk kollarından Keysanîyye'ye bağlı Muhtar, Muhammed bin Hanifiyye'yi Mehdi olarak kabul ederek Kufe'da isyan ettiği zaman ilk defa Mesih anlamıyla Mehdi kelimesi kullanılmıştır. İsyan bastırıldıktan sonra 700'de Muhammed bin Hanefiyye'nin öldüğünde bir kısım Keysaniler, Muhammed bin Hanefiyye'nin ölmediğini ve geçici olarak saklandığına inanmışlardır. Böylece Gayba ve Rucu' inanışları ortaya çıkmıştır.

Onikicilik'te

Şiilik meşrebinin Onikicilik mezhebi de Keysaniliğin mesih inancından etkilenmiştir. 12. İmam Muhammed el Mehdi (Muhammed Muntazar) (Arapça: محمد المهدي)'ın 874'de babası ve 11. İmam Hasan el Askari'nin ölümünün ardından 4, 5 yaşındayken Gayba haline girerek 940'e kadar küçük Gayba yaşandığına ve 940'den sonra büyük Gayba haline girdiğine inanılmıştır.

İsmailîlik'te:

Şiilik meşrebinin İsmailîlik mezhebinde, diğer sülaleden gelen ve gayba eden Mesih'in Kâim olarak Rucu'u edeceğine inanılmıştır. Ve bu inanç Fatımi'in ikinci imamının adı Kâim'e yanstılmıştır.

Abbasiler'de:

Emeviler'in son döneminde Mehdi inanışı yayılmıştır. Abbasiler bu inanıştan istifade ederek Emevilerle mücadele etmiştir. Bu durum Abbasilerin 3. halifesi olan Muhammed ibn Mansur'un lakabı "el-Mehdi"'ye de yansıtılmıştır.

Muvahhidler'de:

İbn Tumart, Tevhid'e ağırlık veren ve Malikî mezhebini eleşitiren hareketi başlatarak 1121'de kendini Mehdi ilan etmiş ve Murabıtları yıkmayı amaçlamıştır. 1130'de İbn Tumart ölmüş ve ardından Abdül Mumin tarafından Muvahhidler kurulmuştur.

Mehdi hareketi

Ebu Said El-Hudri'den rivayeti edilmiştir; dedi ki: "Peygamberimizden sonra bir hadise baş göstermesinden korktuk ve Resulullah'a sorduk, buyurdu ki: Ümmetimde Mehdi vardır; çıkacak ve beş veya yedi veya dokuz -şübhe eden, ravilerden Zeydi'dir- yaşayacaktır."

Ebu Said diyor ki: "Bu müddet nedir?" diye sorduk ve Rasul- i Ekrem "senedir!" buyurdu ve şöyle devam etti: "İnsan ona gelecek ve "ey Mehdi! bana da ver, bana da ver!" diyecek; Mehdi de onun esvabını taşıyabildiği kadar dolduracaktır."